Η άνοια συνιστά ένα πολυδιάστατο κλινικό σύνδρομο, η φροντίδα του οποίου απαιτεί ιδιαίτερη προσαρμοστικότητα. Καθώς τα φάρμακα αδυνατούν να λύσουν αποτελεσματικά το πρόβλημα, το ενδιαφέρον για τις μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις, και δη τις διάφορες ψυχοθεραπευτικές, ολοένα και αυξάνεται. Πλήθος ερευνών μελετά την αποτελεσματικότητα διαφόρων παρεμβάσεων για την υποστήριξη του περιθάλποντος, ο οποίος, συχνά, με έναν τρόπο «νοσεί» και ο ίδιος, καθώς τα ποσοστά επιβάρυνσης είναι μεγάλα. Η παρούσα έρευνα παρουσιάζει μία γνωσιακή συμπεριφοριστική παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε σε περιθάλποντες ατόμων με άνοια στην Εταιρεία «Ο Νέστωρ». Η παρέμβαση έχει ατομικό χαρακτήρα, στηρίζεται στην αναθεώρηση των δυσλειτουργικών γνωσιών των φροντιστών και περιλαμβάνει 11 ατομικές, εβδομαδιαίες συνεδρίες. Ως σημεία μέτρησης του θεραπευτικού αποτελέσματος της παρέμβασης χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια NPI, ZBI, CES-D, BAI και DTCQ που χορηγήθηκαν πριν και μετά την παρέμβαση. Για τη σύγκριση των ερωτηματολογίων πραγματοποιήθηκε ανάλυση t-test εξαρτημένων δειγμάτων για τις μεταβλητές. Ένα τελικό δείγμα 20 ατόμων ολοκλήρωσε την παρέμβαση, τα αποτελέσματα της οποίας έδειξαν μείωση της καταθλιπτικής συμπτωματολογίας (pFDR = 0.045), του άγχους (pFDR = 0.009), των δυσλειτουργικών σκέψεων (pFDR = 0.001) και της επιβάρυνσης των φροντιστών (pFDR = 0.009). Παρότι οι περιορισμοί της έρευνας καθιστούν επισφαλή τη γενίκευση των αποτελεσμάτων, η παρέμβαση δείχνει ότι η στάση του φροντιστή παρεμβαίνει στην ποιότητα φροντίδας και στη συμπεριφορά του, δυσχεραίνοντας την καθημερινότητα και αυξάνοντας την επιβάρυνση. Τα ευρήματα μοιάζουν να είναι ενθαρρυντικά ως προς την κατεύθυνση στην οποία θα ήταν σκόπιμο να κινηθούν οι έρευνες για τη δημιουργία κατάλληλων παρεμβάσεων υποστήριξης των φροντιστών.
Κατεβάστε την ερευνητική εργασία εδώ
Αποτελεσματικότητα γνωσιακής συμπεριφοριστικής παρέμβασης για την ψυχική επιβάρυνση φροντιστών ατόμων με άνοια
